Neden Zakkum? 😅
Herkesin ilköğretim ve orta öğretim döneminde “aa abi şuna bayılıyorum ben ya” dediği şarkıcılar, şarkılar ya da gruplar muhakkak olmuştur. Benim bu dönemde ne yazık ki böyle net bir söylemim yoktu. Kulağıma hoş gelen ne varsa dinleyen biriydim, hala daha öyleyim. Ancak Zakkum’un yerinin ben de yeri çok çok ayrı. Hala daha dün geceki gittiğim ilk konserleri aklıma geldikçe gözlerimin doluşu sanırım bundan. Hatırlayabildiğim kadarıyla ilk Zakkum ile tanışma faslı Anason şarkısına çektikleri klibin son sahnelerinde kır saçlı bir amcamızın çıkıp “Ölenle ölünmüyor ama; kalanlarla da yaşanmıyor” sahnesi “gençler rahat olun ben konuyu biliyorum” minvalinde yaptığı hareketlerdi. Bir dönem bu caps oldukça modaydı, herkes tarafından kullanılıyordu vs. Yani kendilerini çıkarmış oldukları 13 albümüyle tanıma şansım oldu. İyi ki de oldu diyebildiğim şeylerden biri bu albüm oldu.
Söz konusu klip ve şarkı;
Sonrasında Gökyüzünde şarkısıyla bir insanın çaresizlik konusunda hissettiklerini ne denli “cümle mühendisliği” yaparak bir şarkıya yansıtabileceğini gördüm ve o zaman iyiden iyiye başladım Zakkum dinlemeye. Çünkü benim hoşlandığım müzik anlamsız kelimelerin bir araya gelmesinden çok, sakin ancak bir o kadar da anlamlı cümlelerin şarkılarında geçmesiydi.
Uzun zamandır konserlerine gitmek istiyordum. Edirne’ye ne yazık ki ben Edirne’de olduğum süreçte hiç gelmediler. Erikli Fest’e geldiler ancak o dönemde de benim haberim olamadı. Sonrasında Tekirdağ’da sahne aldıklarında ben Edirnede, Edirnede sahne aldıkları zaman da Tekirdağda oluyordum. Böyle kısır bir döngüye girilmişti.
Genelde şimdiye kadar gittiğim konserler bir kaç şarkısını dinlediğim ya da hiç bilmediğim ünlülerin konserleri olurdu. Hal böyle olunca eşlik etme fırsatı biraz kısıtlıydı ve genelde de gittiğim sanatçıları konserlerinden sonra “müziği güzelmiş ben arada dinlerim ya” diyerek dinlemeye başlayan biriyim. Özellikle Manuş Baba’nın “karanfil kookuyor cii garaam cii garaaam” bana daima işe ilk başladığım dönemleri hatırlatır da durur.
Haftaiçinde evde yemek yaparken arkadaşımın “Zakkum gelecekmiş Edirne’ye haberin var dimi” sorusuyla birden irkildim; çünkü haberim yoktu ve hemen detayları öğrendim. Tam 3 gün önce Zakkum şarkısına dinlerken “keşke konseri olsa da gitsem, bu sefer ne olursa olsun gideceğim” sözlerim geldi aklıma. Perşembe gecesi olacağından haftaiçine geliyordu ve Cuma günü iş vardı. Ancak bu sefer şeytanın bacağını da kırmam lazımdı. Net şekilde “kafayı kırmış”tım. Bu sefer olacaktı, gitmeliydim ! Gözü kararttım ve sırf konser için iş çıkışı apar topar Edirne’ye gittim. 1 saatlik konser için 250-300 KM’ye yakın yapacak olmak zerre kadar gözümde büyümedi.
İşleri bitirir bitirmez hemen yola çıktım. Önce Perşembe gecesi kollektiviteye katılma fırsatı bulabildiğim için Sağlıklı Yaşam Derneği’ne giderek Sahaja Yoga için meditasyon çalışması yaptık. İçim içime sığdırmıyordu zaten, bir de yoganın verdiği rahatlamayla bendeki keyif iyice arşa çıktı.
Konser alanına gittiğimde tam olarak Edirne’deki gençliği gördüm ve hissettim. Sahneye çıkışları planlanandan bir yarım saat kadar geç de olsa; o esnada arabanın bagajındaki sandalyelerimizi kurduk ve keyifli keyifli sohbet etmeye başladık. Uzun zaman sonra edilen muhabbetin tadına doyum olmuyor, hele bir de böylesi güzel bir atmosferde..
Sonrasında sahneye tek tek çıkmaya başladılar. O kadar heyecanlanmıştım ki anlatamam. Yıllardır şarkılarını dinlediğim, neredeyse tüm şarkılarını bildiğim grup tam karşımda sahne alıyordu. Normalde konserlerde ritim tutmaktan ileri gitmeyen ben, sanırım her şarkıya eşlik ederek geceyi bitirdim. Öylesine mutluydum ki; hayatımda ilk kez bir konserde gözlerimden dökülen yaşlara şahit oldum. “İyi ki” dedim, “iyi ki de gelmişim”… İçimden bir his gitmem için beni uyandırmıştı ancak bu denli mutlu olacağım aklımın ucundan dahi geçmezdi.
Gece epey bir geç olmuştu. Benim planım direk dönmek olsa da; gece yorgun uykusuz araba kullanmaktansa sabah erkenden yola çıkmak daha makul bir fikirmiş gibi göründü gözüme.
Hani bazı şarkıcılar vardır “ya kayıt nasıl, konser nasıl. kesin sesiyle oynatıyor” dedirten. Bu öyle bir şey kesinlikle değildi. Ses, müzik, sözler, şarkılar, enerji hepsi harikaydı. Ömrümde unutmayacağım, unutmak istemeyeceğim en güzel gecelerden biri oldu. Zakkum Konseri konusunda böylesi bi tecrübe son derece keyif verici oldu.
Tabi sabah 5 saat uykuyla mesaiye başlamak gibi bir durum da oldu. Ancak bir önceki gece heyecandan “her ihtimale karşı ben iyice dinleneyim” diye koca gece yatmıştım. Epey bir faydası oldu 😇
“Ben Ne Yangınlar Gördüm Öylece Bırak Beni…
Sen Ateşten Korkarsın Kaç Kurtar Kendini…”
Bir yanıt yazın